Vervolg op mijn blog entry van gisteren.
Vandaag wat meer testjes gedaan. Allereerst een korter PVC pijpje gezaagd, zodat de antenne op het statief blijft staan zonder om te vallen. Hij is nu niet zo topzwaar HI.
Zo past hij ook in het tuinhuis, zodat ik wat comfortabeler kon experimenteren.
Eerst maar eens de NanoVNA aangesloten, en op 80m afgestemd. Zie foto, dat kan beter:
De dip is te zien, maar niet erg diep, de SWR is dan ook niet optimaal. Volgens de Smith kaart is hij behoorlijk inductief. In eerste instantie dacht ik dat de koppelloop te groot was, dus die ben ik eerst maar eens gaan inkorten. Dat hielp niet, de circel op de Smith kaart wandelde naar boven, m.a.w. hij werd verder inductief. De loop moest dus blijkbaar groter worden. Na een paar versies kwam ik uit op een loop met een diameter van ongeveer 25cm. Dat werkte een stuk beter:
Hij is nu in het resonantie punt een fractie capacitief, maar ik vond het goed genoeg. SWR is vrijwel 1:1.
De mcHF er aangehangen, en eerst maar eens geluisterd. Signalen op 80m zijn beter dan van mijn Windom. Het lijkt erop dat de loop minder lokale storing oppikt dan de Windom. De band zat vol met signalen, o.a. door de Friese Elfstedencontest. Ik heb een paar stations aangeroepen, maar meestal werd ik weggedrukt door sterkere stations. Toch kon ik wel een verbinding maken met PA2LO in Ermelo, en dat met 5W en de antenne binnen in het tuinhuisje, op minder dan een meter boven de grond.
Op 40m, 20m en 15m komt hij ook goed in resonantie. Bij 23MHz houdt het echter op. Dat is niet wat ik verwachtte. Dus daar zal ik nog eens naar moeten kijken. Mogelijk moet ik voor de hogere banden een kleinere koppelloop gebruiken?
De bandbreedte op 40m is ongeveer 40kHz tussen de punten waar de SWR 1:2 wordt.
Daarna de antenne buiten voor het huisje opgesteld, en eens wat FT8 verbindingen trachten te maken met de uSDX. Dat ging best goed. Een stuk of 10 verbindingen met PA, G, GI, F, SM, DL, OE. Volgens PSK reporter door heel europa ontvangen.
